Mavi’ye kanamamış bir kavmin çocuğuydum ben,
Işıklarım kaybolduğunda.
Gözlerimden düştüğünde; ışıklar,
Sen yerde can çekişiyordun.
Önce uzaklık düştü gözüme, Sonra Ayrılık…
Canım’ı acıta acıta gidecektin uzaklara,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
