Güneş Ile Kolkola... Şiiri - Talat Özgen

Geceye vururken
Dem
Ay
Şahidim olsun
Aklımdan
Kalbime gidip gelen yolda,
Ben
Hep yapayalnızım
Kim istemez
Ki
Mucize olsun
Cemre düşsün baharlara,

Dakikaların
Da
Bir önemi
Yok,
Zamana
Kelepçe vurulsun
Tutunsun gökyüzüne
Dans etsin
Güzellikler
Gönlün
Sahnelerinde,
Kim istemez
Ki
Sevilenlerle
Sevenler buluşsun yüreklerde,

Can
Ruhun tek dostu
Sevdaların çıkmaz sokaklarında
Ne ara
Nede bul diyor
Yazılmışlık çizilmişlik
Ve
Ekliyor
Aşk senin neyine
Başka dünyaların ininde,
Kim istemez
Ki
Gerçeklerin inadına
Bir kapı açılsın umutlara,

Gölgeler olacak elbet
Bilir misin sen
Nedir
O
Gecelerin içinden
Geçmek
Düşmanıma dahi tavsiye
Etmediğim
Kim istemez
Ki
Sabah olsun
Güneş ile kolkola yarınlara,

Ömür dedik
Vaktin niyazına
Cümle alem tutturmuş bir yol
Gidiyor
Ben ise
Kendimle başbaşa,
Dudaklarımda ismin
Gözlerimde hayalin
Kim istemez
Ki
Vuslat icabı
Kavuşsunlar gurbetin koylarında...

* Berlin, 09.06.2020 *

Talat Özgen