Güneş İle Bir Gece Şiiri - Hakan Karali

Geceye dolunay olduğumda
Güneşe sırtını döndü dünya
Bir gün batımı başladı…

Güneş’in sabaha dek vakti vardı
Soyunup yakamozuma uzandı
Üstümüze örttü geceyi

Gün batımı geceme doğan Güneş
Gün doğumu Dünya’ya doğdu
Gün denilende zaten
Dünya, ay ve güneş arası
Bir üçlü entrika oyunu
On iki saat ay yalnız
On iki saat dünya
Güneş ise;
Kulak memeni ıslatan
Başroldeki adamı ağlatan
Etrafında dönülen ateşli kadın

Hayat denilen bir günlük sahnede
Başrolde sanırken kendimi
Güneş ışınları iplerim
Güneşin elinde bir kuklayım
Gün yine soldan batıyor
İplerimi sola fazla çekme Güneş
Sol tarafımda kalbim var
Ağlarım…