Artık Ay’la yıldızlarla konuşuyorum
Hangisi denk gelirse
Bütün içimde ne varsa anlatıyorum
O kadar güzel dinliyorlar ki
Hiç sözümü kesmiyorlar
İtiraz da etmiyorlar
Edemiyorlar çünkü onlar da biliyorlar
Haklı olduğumu,
Sana yangınlığımı, yanılgımı
Hiçbir yerde de anmıyorlar
Sadece dinliyorlar
Hep senden bahsediyorum onlara
Sevginden değil ha
Vefasızlığından
Hainliğinden
Yalanlarından
Körelmiş duygularından
Gözünü kör eden hırsından
Söz edecek başka şeyin olmadığından
Zaman zaman ağlayarak bulutlara gizlenirler
Halime ağladıklarını biliyorum
Görmemem için, lakin ben biliyorum
Sakın ola ki korkma
Bir yerlerde anlatırlar ifşa ederler diye
Mümkün değil deşifre etmezler Seni
Korkma rahat ol
Sen tilkilerle yalanlarını yarıştır
Onlar sırdaşlarımdır benim
Güneş her gün yine doğar
Sen ve senin gibilerinin üstüne
Lakin bir gün dayanamayıp
Güneşe anmalarından korkuyorum
İşte o zaman
Güneş asla üzerine doğmayacaktır
Doğsa da,
Sen güneşe çıkamayacaksın
Utancından, pişmanlığından.
Kayıt Tarihi : 19.1.2021 21:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!