Güneş Hasreti
(Hastanede)
Alınan kan, tahlilleri yapılırken,
Kızlarım, güneşe çıkarttılar beni,
Ben bir köy çocuğu, güneş cocuguyken,
Kapadı, Bu dert,dort duvar içine, beni...
Havada dağınık biraz bulut vardı ,
Güneş, bulutun yanından, gülümsüyordu,
Ilık, tatlı huzmeler bünyemi sardı,
Ne kadar derinden özlemişim onu ...
Bu ulu yaratık alemin anası,
Arz,ay ve yıldızlar hep onun kardasi,
Hepisi aynı aileden,deniz deryasi,
Mevsimler,gündüzleri divan durur ona ...
Isı, olmaz sa hayat olmaz bu dünyada ,
Canlı ve bitki ihtiyaç duyar ona,
Isı, bir yaşam enerjisidir hemde,
Ulu TANRIMIZ, nimet göndermiş bize,
Şükürlerimizle anarız, MEVLÂM SEN i...
Kayıt Tarihi : 16.5.2022 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/16/gunes-hasreti-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!