Güneş Gözlü Yiğit... Şiiri - Mehmet Arsl ...

Kara delikler kapkara, kozmik çağlardan
Evrenin her yerinde bu ses çığlık çığlığa
Mesajlar geliyor dinle ötelerin ötesinden
Yüreğimde depremler ki çıkacak yerinden
Devam et yoluna devam ey aydınlık kişi
Bitir yüzyıllar önce Yunus’un başlattığı işi…

Bu kara ki anlatmaya yetmez siyahlar
Bütün dünya dilleri bu zamanın tasviri

Aydınlığın savaşçısı seni yetiştiriyoruz
Madde ile manayı artık çiftleştiriyoruz
Kopup gelsin zamanı ötelerden sistemler
Bakın evrende şimdi neler oluyor neler
Adını koy ey zaman güneş gözlü yiğidin
Bu yiğit ki Habil den beri senin sevdiğin…

Asırlar ki sadece atmosferimizde geçerli
Göktaşlarının gurbetidir burası besbelli

Kesişecektir bir yerler de bu varlığın yolları
Sarmıştır her şeyi evrenin efendisinin kolları
Bilmiyor muydun kimdedir zerrenin tapusu
Sözlerinde gizliydi anlasaydın bizim Yunusu
Mevla’m hiç bir hacetini geri boş göndermez
İlahi mesajlarda kaç kere yeminle söz vermez

Gönülden bir selam, ah küçük bir tebessüm
Vız gelirdi varlığına canımın o zaman ölüm

İşte böyle kozmik hikâyelerle ömürler geçer
Şeytanların kaderi korkarak cennetten kaçar
Hep böyle sürer gider yaratılanların hikâyesi
Işığa doydu mu insanın biter nefsinin hevesi
Evrende ne varsa temeli sonsuz ışıktan gelir
Cennetlerdeki yeşillere de rengini o ışık verir