Güneş Gözlü'm Şiiri - Urungu Şad

Esirin olmuşum haberin yok. Habersiz gibisin benden, neden? Sevginin derinliğinde, o en güzel yerinde çırpınan kalbimin atışlarını duyabiliyor musun? Hissedebiliyor musun seni sevmenin, sana bakmanın, sana doymanın verdiği ferahlığı? Bunların ne anlama geldiğini? Peki ya senin eserin olan, senin her gülüşünde hayat bulan, seninle var olan kalbimin her seferinde milyonlarca kez “Seni Seviyorum…Seni Seviyorum…” diye haykırdığını yıldızlar misâli…
Seni seviyorum, sana tapıyorum, sana tapıyorum…sana tapıyorum, her ne kadar anlamak istemesen de…
Ne olur biraz yaklaş, deli yüreğimin seninle doğduğunu, seninle ölmeye yeminli olduğunu duyacaksın. Eminim bir gün bunların farkına varacaksın, geç olmadan…
Mutluluğun adı biz olacağız, sen ve ben…
Bendeki bu asilik, sendeki iyilik ve güzellik her ne kadar ateş ve buz gibi gözükse de birbirleri için yaratılmamışlar mıdır? Sıcak ve soğuk gibi…
Sıcak olmadan soğuğun anlamı kalır mı?
Sen güneş, ben dünya…
Aramızdaki tek fark; onların arasında yorucu, uzun ve bir o kadar da zevkli yollar var. Birbirlerine kavuşmak için verdikleri çaba…
Biz bir nefes kadar yakınız; Ama onların yolundan daha uzunmuş gibi geliyor bana. Ne dersin, sence de öyle mi? Nasıl ki dünya güneşinden hayat buluyorsa, güneşinin ışığı olmadan yaşayamıyorsa, bende öyle bağlıyım sana…
Ne olur ışığını hiçbir zaman esirgeme benden!
Leylâm, Mecnunun olmaya hazır bir yürek duruyor karşında, senin bir gülüşün için bin can verebilecek bir yürek…
Yetmedi mi? Hâlâ anlayamadın mı seni ne kadar çok sevdiğimi? Senin tutsağın olduğumu…
Sevgimin büyüklüğü olmasın seni pusuya düşüren? Güneş gözlerinin her karamsar bakışında yüreğimin ne denli yandığını biliyor musun? İçim parçalanıyor, canım acıyor, mutlu gözlerle bakamıyorum fâni dünyaya…
Anla kahrolası, anla artık, anla, anla, anla, …, anla, anla, anla! Sen istesen de, istemesen de, senden esirgemeyeceğim, ne benliğimi, ne aşkımı ne de beni…
Eğer seviyorsan ki seviyorsun; Eğer sevmenin karşındakini üzmemek olduğunu biliyorsan ki biliyorsun, acı çektirmeyi bırak, sevgimin meltemiyle rahatla ne olur…
Saflığınla eritiyorsun, varsın olsun eriyip yok olayım, o da senin elinden ya, o da senin güzelliğin ya, ona da eyvallah…
Öyle istemişsin, yok olmuşum senin elinden…
Tanrı’mdan daha başka ne isteyim ki? Şükürler olsun…
Hayat dolu gözlerin ile yeniden bak bana, aydınlat karanlıktan bunalmış beni…
Şüphe de ne! , at bir kenara, yüreğimi koydum diyorum, yeter artık, anla!
Belki bunlar Orçun’un son dilekleri hııı ne dersin? Dünya fâni, her geçen ân sona bir adım daha yaklaşıyoruz, senden sadece beni anlamanı istiyorum, çok mu?
Hayatımın anlamı;
Seni her şeyden, inan her şeyden çok seviyorum.
“Sonuna kadar” seveceğim…
Ve gülen gözlerin sönmeden, bana anlam katmayı bırakmadan, yaşama gücümü kesmeden, asi yüreğim hiçbir şeye yenilmeyecek!
Her zaman seni sevecek…

Orçun~