Güneş görmeyen damda,
Ah dostlar gönlüm gamda,
Bilmem nasıl yatılır,
Yirmi yıl bu zindanda.
Dert bela beni buldu,
Bu zindan evim oldu,
Dört duvar arasında,
Benzim sarardı soldu.
Dostlar içer'de zaman,
Durdu geçmiyor aman,
Taş duvarlı zindanda,
Ne din var nede iman.
Kimse yolun şaşmasın,
Belaya bulaşmasın
Celal derki düşmanım,
Kör zindana düşmesin.
Kayıt Tarihi : 22.1.2018 03:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/22/gunes-gormeyen-damda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!