Güneş Gibisin Şiiri - Mehmet Gökçen

Bahar geldi, çiçek açtı dallarda,
Ufkumda doğan bir, güneş gibisin;
Kuşlar konmuş ördek yüzer göllerde,
Ruhumu yakan bir, ateş gibisin,

Gökte yağmur oldun, gündüz ve gece,
Çisem çisem yağdın, yârim üstüme;
Bilmem meylin var mı? aşkın bilmece,
Ah bulsam da sorsam, seni bilene.

Güneşin doğduğu yerde sen varsın,
Gözlerim ayrılmaz oldu ufuktan,
Kalbimin dostusun, gönlüme yarsın,
Beklerim kapında, ölsem soğuktan.

Saçların siyahtır, gözlerin kara,
Mehmet GÖKÇEN diyor, işte bu yârim;
Aşkınla düşmüşüm, ben sokaklara,
Bir gün kavuşuruz, inşallah derim.
09.03.2006