Boş bir sayfa yine karşımda
Elimde kalem yine öfkem burnumda
Bunun hakedecek ne yaptım bilmiyorum
Ecelimin gelmesini düşünmeden edemiyorum
Özlem bu kadar yıkıcı olabilir mi?
Tutku akıldan herşeyi silebilir mi?
Susuyorum,öfkemi ilk defa susturuyor gibi
Unutmuyorum,gidişini hiç unutmadığım gibi
Beyaz bir sayfayı kirleten nedir?
Unutma ki aşk gittiğin her yere gelir
Üşüttü beni bu sessizce ellerini çekişin
Sayfamın beyazlığını ne yazık ki kaybettin
Aşılmıyor bazı şeyler,daha ne kadar kandırılacak
Ne kadar sevsekte,bu işin sonu olmayacak
Gözünde yalancı olan biriyim
Daha ne kadar kandıracaksın kalbini; ben gidiciyim!
Kalbinin kalbimden ayrılması için
Hergün aynı şeylere üzülmemek için
Yeni sayfalar aç hergün doğan güneş gibi
Sevmeye sarıl bir beyaz melek gibi
Son sözün seni seviyorum olsun
Gözlerin gözlerimi aşka doyursun
Git dediğm vakit gitme ne olursun
Ellerimi tutuşun beyaz meleği korkutsun...
Kayıt Tarihi : 14.6.2009 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!