Güneş Ektik Şiiri - Mehmet Fatih Balta

GÜNEŞ EKTİK
Çanakkale sırtlarına “güneş” ektik yüz binlerce
“Cennet Vatan’ın” adını gönle yazdık hece hece
Canla başla kanatlanıp uçabilen gündüz gece
Ateş yağmuru altında koşuşturan binler gence
Hayran olmamak elde mi? ... Serden geçip can verirken...
Bir an olsun düşünmeden… kara toprağa girerken
“Bir hilâl uğruna” cenneti mekân bilen yiğitler
Hayatının bedelini Yüce Yaradan’dan bekler.
Mazlum olan bir milleti yaşatmak için direndi
Hiç kırpmadan gözlerini sonsuzluğa yürüyendi…
Çanakkale sırtlarında mermi olup da saçıldı
Yüce milletin gözünde kızıl güllerce açıldı.
Gül! ... Hakk Habibi’nin teri… yüce gönüller serveri
“Âlemlerin Rahmeti…” Âhir Zaman Peygamberi
“Kucağını açmış bekler”ken durmak imkân dahili mi?
Çıplak gözle seyrederken cennetlerin sahilini
Duramazdı yürürdü daha da öte koşardı
Vatan için can verenler… öldüğü anda yaşardı…
Bir nice “güneş” ekildi binlerce “hilâl” yeşerdi
Çanakkale sırtlarında al bayrak olup coşardı.
Seti çekti kilitbahir kilitlemede denizi
Çakıldı kaldı boğaza soldu düşmanın benizi
Betonlaştı sanki deniz… ilerleyemedi Osean
Coştu imanı Seyit’in… koca gemi battı o an
Bir bulut çıktı boğazdan kocaman taburu yuttu
Bundan anlaşılan o ki… milletimin âhı tuttu…
Suçsuz günahsız milleti ölüme mahkum edenler
Büyük kayıp karşısında âdetâ şoke olmuştu
Kızgın cehenneme karşı göğsünü siper edenler
Ebedî hayata doğru gidecek yolu bulmuştu.
Bu uğurda gündüz gece “güneş” ektik yüz binlerce
“Cennet vatanın” adını gönle yazdık hece hece
Ateş yağmuru altında koşuşturan binler gence
Fatiha, ihlas, Yasin… yoldaş olsun… mahşerece…
Serhat GÜLÜ