Güneş Dündar Şiirleri - Şair Güneş Dündar

Biz seninle bir romanın ilk sayfalarıydık
Sanki birimiz olmadan öteki sayfa yazılamazdı
Gönlü yaralım ne oldu bize?
Ne yaptık da ayrıldık birbirimizden?

Oysa biz seninle demli bir çayın kızıllığında,

İki küçük çocuktuk seninle,
Top oynar, koşuşurduk sokaklarda.
Bir de evciliklerimiz vardı.
Ben gelin olurdum sen de damat
Önce çer çöpten, annemin yazmalarından aşırırdık.
Evi kurar evciliğe başlardık.

Seni sensizlikte yaşarım
Ve bir o kadar da yaklaşırım sana
Beni sevmesen de
Senli sensizliklerimi unutamazsın
Benden uzaklaştıkça sen
Hayallerimde bulursun kendini

İnsanlar vardı önce
Zamanın ötesinde
İlkeldi, yemek yemeyi ne bilirdi
Ateşse can yakan düşmandı
Ama ne yalan bilirdi ne hile
Sonra ateşi buldu