Doğuyor bak
Hazanın güneşi, soğuk bir sabahın karı üstüne.
Bulutlar çözülüyor, karanlık ne kadar korkak!
Çığlığı sarıyor her yanı üç beş kuşun
Binlerce sorgusu ve vur kaçları vicdanın!
Sesinde titriyor ten, üşümek değil ki bu!
Değme acılar koyar mı bana!
Bana, bu dağlarda yol kesen
Kahretsin!
Yüreğime yağan düş kıranları hayatın.
Çığ gibi, ansızın çöken ve bir ömrü süpüren
Hayal kırıklığıdır bu kış!
Bu kış! Sen gibi; sel gibi alıp giden
Bende kalmayan, ben gibi üşüyor ten.
Can öyküsüdür toprağın bu çok değil!
Koparalıcak bir kır çiçeği gibi solacak elinde.
Unutulmuşların yanına bir çizgi daha atılacak.
Biri vardı denmeyecek bir ayak izi daha
Silinecek!
Güneş doğuyor bak.
Çöküyor hazan canımın üstüne.
Nefes aldığın andır değerini bil hayatın
Unutmak kolay sanma! Sırtını döndüğün o acıya bile
Sarılırsın!
Kar yağar içine, üşürsün!
Bir yalan içinde kandırma kendini.
Güneş doğuyor bak
Bir hazan sabahı daha vuruyor yüze.
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 20:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!