Seninle doğardı dünyama güneş
.........
Bizim buralara güneş doğmuyor artık
Bilmem ki sadece bana mı garezi var
Duyamıyorum, hissedemiyorum,konuşamıyorum
Kaybettim duyularımı yarım kaldım sensiz
Çırpınıyorum,ama nefes alamıyorum,boğuluyorum
Yerimde duramıyorum, bir o duvara bir bu duvara;
Çarpıyorum, çarpıyorum, her yanım kanıyor
Ama hiçbir yaram, senin açtığın yara kadar acımıyor
Yokluğun, göle atılan bir taşın oluşturduğu dalgalar gibi;
Derinlere indikçe hasret dalgaları daha da büyüyor.
Büyüyor, büyüyor ve dayanılmaz oluyor sınırlarımı aşıyor
Ağlıyorum,evet ağlıyorum ama gözümden damla yaş çıkmıyor
Taşlara vuruyorum başımı seni unutmak için
Seni unutup hasretine son vermek istiyorum
Beceremiyorum,olmuyor,unutamıyorum işte...
Kahretsin elimden bir şey gelmiyor
Ne sana gelebiliyorum,nede sensiz olabiliyorum
Sen bilmiyorsun ki..
Benim güneşim seninle doğuyor, seninle batıyor
.................
Bizim buralara güneş doğmuyor artık
Bilmem ki sadece bana mı garezi var
Bütün dünya baştan sona zifiri karanlık
Göremiyorum acaba etrafım da kimler var
Erzincan 12/03/2009
Adem YıldırımKayıt Tarihi : 12.3.2009 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Göremiyorum acaba etrafım da kimler var ''
Kutlarım Adem bey.
Bilmem ki sadece bana mı garezi var
Bütün dünya baştan sona zifiri karanlık
Göremiyorum acaba etrafım da kimler var
elbet bir gün vakti gelince doğar güneşlerinizin güneş olması dileğiyle kutlarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (5)