Güneş doğmuyor Şiiri - Metin Beyazlı

Yine bu gün gece çöktü başıma,
Her yer kapkaranlık sabah olmuyor.
Ağıtlar yakarım her gün derdime,
Gündüzler karanlık güneş doğmuyor.

Dertler sıralanmış bir bir özümde
Kaçtı uykularım yoktur gözümde.
Beyin firar etti gönül hüzünde,
Gündüzler karanlık güneş doğmuyor.

Ben uykuya hasret, uykuysa bana,
Göze söz geçmiyor deyim uyuya.
Dibi gözükmeyen düştüm kuyuya,
Kuyu çok karanlık güneş doğmuyor.

Yer gök allak bullak bilmemki nerde,
Ay ise kayboldu,yıldızlar nerde.
Güneşse tutulmuş ışığı nerde,
Gündüz çok karanlık güneş doğmuyor.

Hiç olmasa sen doğ çoban yıldızı,
Belki biraz diner içimde sızı.
Sanki bana küsmüş kutup yıldızı,
Geceler karanlık aysa doğmuyor.

Nolur artık güneş, sen doğ üstüme,
Hasret oldum senin,doğuş jestine..
Derman olursun belki benim derdime,
Işıklar hep söndü,güneş doğmuyor.
. 28.02.2013