Bilmezdim güneşin doğmadığı an yaşayacağımı
Hayatımın devam edip nefes alacağımı,
Yaşamak ne olduğunu güneşin batışında öğrendim
Doğuşunu umut etmeden, yaşamayı güneşsiz
Bazen güneşin doğduğunu sanıyor pencereye koşuyorum
Çıldırıyorum güneşi göremediğim an pencerede,
Oysa her taraf aydınlık her taraf cıvıl cıvıl
Neden ben mutsuz, kapanıyorum odama doğacak güneşi bekliyorum
Güneş doğmayacak mı, diye anlamsız soru geliyor aklıma
Peki neden ben doğan güneşe çıkamıyorum haykırıyorum
O anı hatırlamak istemiyorum dışarı çıkmaya yelteniyorum
Utanıyorum yaptıklarımdan odama koşuyorum
Tiksiniyorum kendimden, kızıyorum kendime
Oysa sana hiç güneş doğmuyor kıyamet gelmeden,
Kıyametin koptu aşkım kahrediyorum sensiz yaşanan günlere
İşte AŞKIM benim kıyametim sendin, yanına gelene dek
Arttık güneş haram bana, doğmasın pencereme...
28/11/2000 23: 10
Kayıt Tarihi : 5.8.2001 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!