Güneş doğmasın gönlüme Şiiri - Oktay Çekal

Güneş doğmasın gönlüme…

Anlamadın beni, hiç görmedi gözlerin.
Bir yaz günü yaşattın, kara kışları içimde…
Sanki kulakların sağır olmuş,
Aklın başka yerde,
Duymadın ki; sana sarf ettiğim aşk sözlerini…

Bakışlarında kaybolmuş, başka birisin.
Ruhunu sevdiğim, söyle nerelerdesin.
Beden dilin kaçamak olmuş, konuşmuyor.
Baktığım tenindeki sen değilsin,
Artık tanımadığım, yabancı birisin.

Ben gönlüne oysa yüreğimi hapsetmiştim.
Gözlerim yalnız seni görecek ve…
Gecem sen, gündüzüm sen, rüyalarım sen olacaktın.
Şimdi diyorsun ki; bu suskun yürek…
Bir rüzgâr kapılmış, alıp başını gidiyor.

Dönüp bakma ardına, gözlerin ağlıyor senin,
Anlamadığım bir arbede, yaşatıyor bana sevgin.
Öyle olsun, sen istedin, katlanmalıyım.
Depremler sarsın her yanımı.
Güneş doğmasın bir daha gönlüme…

Oktay ÇEKAL
17.09.2016-17.11