Güneş doğmasın Şiiri - Meryem Keskin

Bu gün Sabah olsun istemiyorum.
İstemiyorum, güneş doğmasın.
Sensiz kaldığımı bilmek, istemiyorum.
Takvimden yaprak düşmesin,
Yelkovan la akrep kilitlensin,
Zaman dursun akmasın.
Bu sensiziğin ilk günü,
Uyanmak istemiyorum.

Biliyorum, sensiz geçecek çok günüm olacak,
Ama bu kadar zor olurmu? bilmiyorum.
Sen olmayacak"mısın artık hayatımda.
Sesini duymayacak"mıyım yani.
Söylemiştim sana,
Uyandığımda ilk seni görmeliyim.
Günaydın ömrüm uyandın"mı?
demeyecek"misin artık bana.

Şimdi uyusam, aylar sonra uyansam,
Yok olur"musun?
Silinir"misin anılarım dan?
Biliyorum zor olacak ama,
Toparlarım kendimi mutlaka.
Yine kalkarım düştüğüm yerden.
Sen tutsan"da, tutmasan"da ellerimden.
Sarılırım hayata yeniden.
Ve unuturum seni.
Baktığım her yerde gördüğüm gözlerini,
Dünyamı aydınlatan, o gülüşünü,
Unuturum seni, unuturum.

Sen benim ilk yanılgım değilsin"ki.
Dilerim son olursun.
Ne kadar kolay sildin her"şeyi,
Ne kadar kolay söyleyebildin o kelimeyi.
İnsan hiç, celladını sever"mi?
Ben sevdim seni be,
Ömürlük sevdim.

Ne olurdu sussaydı o dilin,
Söylemeseydi o son sözünü.
Ben çıkarsız"ca sevdim seni,
Hasretin ölümden beter,
Dön desem döner"misin?
Engel olur"mu mesafeler?
Zaman siler"mi beni kalbinden?
Ben seni hâlâ bu kadar severken.

Bu sensizli"ğin ilk günü,
Uyanmak istemiyorum.
Doğmasın güneş,
Sabah olsun istemiyorum.
Sensiz kaldığımı bilmek istemiyorum.

Meryem Keskin