Güneş Doğarmış Şiiri - Raşit Evşen

GÜNEŞ DOĞARMIŞ
Başına bela olmaz mı ,baş başa kalınca?
Ne bitmek bilir, ne de uyanabllirsin
Gözleri ateş saçan bir dev çıkınca karşına.
Haketmiyor musun bunları zalimliğinin karşısında?
Hep karşında bu dev,bitmesin geceler
Anlatırsan;az bile,oh olsun demezler mi sana?
Güneşin doğacağını mı sanırsın,zulümlerini yaşattıkca?
Haksızlık deşil mi sabahın olması zalimliğinin karşısında?
Yüzün var mı,kaldı mı eyvah demeye?
Bakan olur mu,çevrilmez mi yüzler seni görünce?
Aklına gelipde korkmadan bakabilsen aynaya
Görürsün o zaman Esed’lerden,Fravunlardan farkın ne?
Kurtulur mu acaba dünya Esed’lerden,Fravunlardan?
Dağılır mı hiç kuşlar,yemler tane,tane atılıp dururken?
Artık doyduk,yeter derler mi kürek kürek yemlere öküzler?
Konuşan Yusuf’lar atılıp dururken zindanlara?
Mutlaka doğarmış güneş gecenin sonunda
Yaşıyor Pir Sultan’lar,darağaşları doymasa da.
Anlatırsın çektiklerini gecenin belasında,
Anlatırsın utanacak yüzün kaldıysa insanlığından.
Ah bir doğsa güneş,kurtulsak karanlıktan
Herkes kısmetini alsa haktan,hukuktan.
Tahtı çekilirse bir gün altlarından Nemrutların
Ahtlarını alabilirler mi acaba kısmetleri kök olanların?
20.08.2