Güneş Doğar Mı Kayalıklar Ardında?

Gidiyorum sessiz,
Gidiyorum sensiz.
Kovalıyorum güneşi
Batacağını bile bile.
öyle anlamsız,
Öyle çaresiz...
Umutlarımızı götürüyor
Kaybolan güneş,
Karanlık çöken tenha gecede
Yitirilen hayallerimizle birlikte.
Ve ben;
Korkuyorum sessizlikten,
Korkuyorum sensizlikten.
Güneşi kovalıyorum
Doğmayacağını bile bile.
Öyle sebepsiz,
Öyle çaresiz...
Ve ben;
Üç satır yazıyorum
Doğmayacak güneşin ardında:
Ben,
Sen,
Ve biz.
Güneş doğsun,
Biz karanlık olalım.
Güneş doğsun,
Biz gün batımı kalalım.
Ve güneş batsın,
Bir başımıza doğalım
Aşıkların sarıldığı kayalıklarda.
İşte o kayalıklarda
Silinsin zihinlerden
Güneş.
Ve yok olsun takvim yapraklarında.
Umutlarımız yanılsın,
Gün batımının en uçsuz noktasında.