Güneş dogacaktı ama Şiiri - Engin Çınar

Yoklugun benim peşimi bırakmadı.
Ben senin.
Kuru bir agaca yaslanıp.
Bir kerede olsa seni görebilmek ugruna.
Çok sabahları diri tuttum.
Çok çiğ yağdı şaçlarıma.
Pencereden içeri bakan.
Sıcak soba hayali kuran kediler gibi.
Yoklugunla üşüdüm ben.
Oysa yannız.
Gölgenden başkasını.
Yansıtmıyordu penceren.
Ne zaman ışıgın kapansa.
O zaman düşmanı oluyordum tüm aydınlıkların.
Sensiz dogacak güneşin.
Sensiz gelecek sabahın.
Dogacaktı güneş dogmasına ama.
İnadına haname.
Sen yok yazılacaktın.