Güneş çiçeklerine benziyordu kadın;
bereketlenmeye başladıkça duyguları
güneşim dediği erkeğine dönüyordu dünyası
ayrıştıryordu kolaylıkla tembellikle çalışkanlığı
erkenden yollarına düşüyordu aşkın
yaşamı kucaklıyordu
kollarını koskoca açarak.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
anlamlı bir benzetme güzel bir anlatım kaleme sağlık.
Nitelikli şiirsel duruşuyla farkını koyan bir çalışma,kutluyorum,saygılarımla sayın şair...
Sevmenin en ince yerindesin.Bir hanım bana Aşktır kadını güzel yapan demişti. Ama yanılıyordu - Aşk herkesi güzelleştiriyor.Aşk ışıktır ısıdır dırençtır enerjidir . Ne kadar güzel yansıtmışsınız. sevda dolu dizeler. yüreğinize sağlık.kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta