Güneş Ciçekleri Şiiri - Yüksel Yenicecaglar

Güneş Ciçekleri
Tutku
Aşk
ve
Sevgi

Mevsim sonbahar, altın sarısı ekim ayı
O, Güneş Ciçeği Tarlası`nın yanından yürüyordu
Yüzlerce Güneş Ciçeği`nin içinde
Tek bir Güneş Ciçeği`ne takıldı kaldı
Adını koyamadığı, onu çeken bir şeyler vardı onda
Dayanamadı,sadece kendisinin olmasını istedi!
Öleceğini düşünmeden onu koparıp aldı
İçindeki şiddeti, ihtirası engelleyemedi
Bir bencillik sardı yüreğini
Güneş çiçeği öyle güzel ve tutsak ediciydi ki
Onun TUTKU`nu oldu...

O, yine bir gün ayni tarlanın yanından geçiyordu
Hafif bir sonbahar rüzgarı esti birden
Binlerce Güneş Ciçeği`nin içinden
Tek bir Güneş Ciçeği`nin
Eşsiz kokusunu getirdi burnuna
Dayanamadı bu güzel kokuya
Carpıldı, ardına düştü
Tutkunu olduğu Güneş Ciçeği`ni unutuverdi bir anda
O, eşsiz kokunun izini sürdü
Onunla yarım yarım yaşadı birçok şeyi
Hicbir zaman unutamadı onu
Yüreğinin bir kenarına koydu
Ama, geri de dönemedi
Onu sarhoş eden kokuya
Cünkü, o bir ASK`tı...

O, yine başka bir gün aynı yolda yürüyordu
Bu kez milyonlarcasının içinde
Sarı sımsıcak sevgi dolu gülümsemesiyle
Bir başka Güneş Ciçeği çekti onu
Yanına gitti usulca
Orada çakılı kaldı, bırakıp gidemedi
Onda sorumluluk duydu
Sımsıcak, sevgiyle bakan Güneş Ciçeği ölmesin diye
Cok özen gösterdi, emek verdi
Tüm gücüyle hep onun yanında olmak istedi
Ondan onu koparacak hiç bir gücün olmadığına inandı...
Ve onunla, orada ölene kadar
Acısıyla, tatlısıyla Yaşamı Paylaşmaya karar verdi
İşte, o gerçek SEVGI` ydi…

14 Subat 2007, Düsseldorf