Güneş Bizi Isıtırken Şiiri - Yonca Dur

Mevsimler kıştı

Yağmurdan Kardan

Üşümüştü ellerim

Baharı hiç beklemezken

Sen geldin

Sen geldin...

Gözlerimi açtın

Papatya tarlalarının Ortasında

Topladım da saçlarıma

Taç yaptım nefesini

Ruhuma mutluluğun

Kokusu yayıldı

Gülümsettin...

Toprak uyandı

Kelebekler dans ediyor etrafımda

Kuşlar böcekler

Şarkı söylüyorlar kulaklarımda

İçimde sevinçler yeşertiyorum

Seninle yeniden

Kendimi keşfediyorum

Değişiyorum

Çoktan sandığa doldurdum kışı

Denize attım anahtarını

İyileşiyorum.

Hadi sevgilim...

Durmak yok bize

Mutluluğu giyelim üzerimize

Uçurtmaları alıp kırlara koşalım

Güneş bizi ısıtırken

Çocuklar gibi kahkahalar atalım