Güneş Bırak Aralık!. Şiiri - Ekrem Çiçek

GÜNEŞ Bırak Aralık!..

Onbir ayı sırtına alıp;
Bırakıp gidemezsin Aralık
KARANLIK YOLLARA dalıp,
İHANET EDEMEZSİN ARALIK!..

Kara kışta bir bahardın;
Bazen yağmur, bazen kardın,
Temmuz ayı gibi sardın,
BIRAKIP GİDEMEZSİN ARALIK!..

CAN SUYUMU sen verdin;
Önüme AŞKI serdin,
O senin MİLADIN, derdin,
BENİ ONSUZ BIRAKMA ARALIK!..

Takvimlerden düşen yaprak;
Kabul eder mi toprak?
Ekip biçtiklerine bak,
HESAP VERECEKSİN ARALIK!..

Koru-ateşi yaktın da gidiyorsun;
Bir yanardağ bıraktın da gidiyorsun,
Kan ve gözyaşıydı geride kalan,
Zehir gibi damarlara aktın da gidiyorsun!..

Al bize verdiklerini;
Mutluluk diye serdiklerini,
Bırakma Aralık, senin olsun,
BİZE LAYIK GÖRDÜKLERİNİ!..

Yaptıklarınla tarihe geçeceksin;
İkibinonsekiz doğmadan daha
Ya CAN SUYUNU, ya ölüm şerbetini içeceksin,
HER İKİNİZE DE BULUNMAZ PAHA!..

Çiçek der ki; UMUDUM hiç bitmedi;
Güneşe yürüyorum, GÜNEŞE
Yıldızlar yağacak, yurdumun yüreğine,
SEVGİLER SARACAK PEŞ PEŞE!....