Sokaklar alaca belece şimdi,
Akşam olmada.
Varsın rüzgâr haberler savursun uzaklardan,
Parça parça.
Kiminde mutluluk,
İsterse kiminde umutsuzluk dolu olsun,
Ve kimisi de isterse,
Can evinden vursun insanı alçakça.
Güneş bir daha doğar mi dersin?
Boğar mı renkleriyle,
İnsana hüzün veren,
Gökyüzünün tüm karanlığını?
Yarın fecir vakti olup da,
Yıldızlar birer ikişer çekildiğinde.
Güneş bir daha doğar mı dersin?
Bahar yağmurlarıyla
Sokaklarda seller taştığında.
Ve siyaha çalan kahverengi budaklardan,
Bir masal
Bir mutluluk gibi,
Tozpembe tomurcuklar fışkırdığında.
Güneş bir daha doğar mı dersin?
Göz alabildiğine uzanan başak dolu tarlalarda,
Delicesine ağustos böcekleri öterken
Ve seneler sonra,
Bir temmuz gecesi sonu,
Yarım kalan aşkım gibi,
Solgun ve renksiz bir gül açarken
Yumuşacık mezar toprağımda.
Güneş bir daha doğar mı dersin?
İbrahim BaykurtKayıt Tarihi : 24.11.2009 21:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!