güneş bile
utanır
bulutlarla
yüzünü örterdi
biz sarıldığımızda
ki
o zaman
gözlerin doğardı
gönlümün loş karanlığına...
yağmur bile
utanır
düşmezdi
hiç bulutlardan
biz ağladığımızda
ki
o zaman
yaşların dolardı
gönlümün koyu karanlığına...
Fikret Turhan-Yalova,
26.02.2015
Kayıt Tarihi : 26.2.2015 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)