Ve işte güneş battı,
Başlıyor sensizliğin doğuşu.
Yalnızlığın başlıyor saati,
İşkenceler hazırlanıyor.
Henüz bunlar başlangıç,
Gerçek fasıl gece başlıyor.
Gece başlıyor ağırlığın,
Zorluğun çekilmezliğin.
Her geceye bin kahır edişim,
Geceler boyu bekleyişim.
Zaman o zaman başlıyor,
O zaman sensizlik ağırlaşıyor.
Kimbilir kaç gece daha dediklerim,
Sabahlara kadar sayısız nöbetlerim.
Sayamadığım ne varsa çektiklerim,
Her şey o zaman başlıyor.
Dünya dönmekten vaz geçiyor,
Sensizlik o zaman ağırlaşıyor.
Kayıt Tarihi : 14.6.2006 20:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/14/gunes-batti-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!