Güneş batmak üzere
akşam üstü hüzünleriyle dolu içim.
Güneş batmak üzere,
yine yanlızlığın sessiz ve soğuk fırtınalarını iliklerimde hissedeceğim.
Prangaya vurulmuşsada bileklerim,
halk denizinde kanat çırpan militan bir martı kadar özgürüm.
Gök kadar geniş ve mavi umutlar doluyor yüreğim,
Karanfil kızıllığında bir şafağın habercisi umutlar.
Kayıt Tarihi : 28.10.2017 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!