Vade doldu gün soldu güneşimiz ne yazık ki yıldız oldu ay oldu
Bilgisine ışığına sığındıklarımız ne yazık ki toprak oldu zay oldu
Gün gelir sözleriyle yanar aydınlıklar mumlar
Ne çare sözleri baki kalsada gözlerine dolar topraklar kumlar
Ararız şimdi o hiç yeri dolmayan ulvileri
Gün ışığında da olsa yakarız yad ederiz mum ile solmuş gülleri
Demekki güneşin bile giremediği yere girermiş aydınlatırmış tüm karanlık beyinleri
Bir mum senden bir mum benden yakar yadederiz o duayenleri...
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!