Güneş açınca gündöndünün yüzü güler
Akşamdan kalma gözyaşlarını rüzgar siler
Bir rüzgara gıpta eder sarmaşık, bir güneşe
Güneş açınca ağlar sarmaşık kavuşamadığı için eşe
Geceleri mutludur çünkü eğer gündöndü başını yere
Ama sabah olunca kaldırır yeniden göğe
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta