Güneş açınca gündöndünün yüzü güler
Akşamdan kalma gözyaşlarını rüzgar siler
Bir rüzgara gıpta eder sarmaşık, bir güneşe
Güneş açınca ağlar sarmaşık kavuşamadığı için eşe
Geceleri mutludur çünkü eğer gündöndü başını yere
Ama sabah olunca kaldırır yeniden göğe
İşte böyle geçirir her gününü aşık sarmaşık
Bu aşkı güneş bilmez gündöndü alışık
Kayıt Tarihi : 17.4.2009 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!