Güneş Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Güneş,sabahlarımda eritiyor ihtişamın her yeri.
Söndür etrafındaki ateşi,o zaman göreyim seni.
Balmumundan vücutlara tesirin çoktur biliyorum.
Haydi eritte göreyim,aşkla eriyen bendeki beni.

Her vadinin zambağındacoşkuyla açıyor ışığın.
Karanlık gölgelerin koyuna süzülürken rüzgarın.
Bahtımın kara toprağında hep saçlarımı ağarttın.
Zaman fırçasının renklerine doğunca sabahların.