Güneş dünyanın bir yanını karartırken,
Bir yanını da aydınlatır mutlaka..
Sen de benim güneşim gibisin,
Bir gün gönlümü aydınlatırken,
Ertesi gün ruhumu karartırsın..
Sonra gönlüm kararırken,
Ruhum aydınlanır.
Böyle sürüp giderken aşkımız,
Ben de senin dünyanın ay ı olurum.
Gecene ışıldarım.
Sonra benim dünyam kararırken,
Senin gündüzün de kaybolurum...
Böyle sürüp gider yaşantımız,
Bir dargın,bir barışık,
Orta doğu gibi aşkımız,hep karışık...
21.3.2006 B.EVLER.
Ercan AkbayKayıt Tarihi : 21.3.2006 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)