Eşitlik ararken evrenin her bir karışında
Sonuçsuz örüntüler içinde kaldım
Yokluğun denklemlerinden beni kurtardın
Gözlerinin içinde bilinmeyen bir deniz; her zaman farklı:
Bugüne kadar tüm bilinen kuralları yıkan...
Öngörülemeyen ve sıradan olmayan:
İçimde fırtınalar koparırken huşu içinde dalgalanan...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta