Yağmur yağıyor kanıma,
Güneşi tekrar doğmaya ikna edemiyorum.
Geceye boyun eğmek zorunda kalıyorum.
Güneşi göremez oldu ay,
Ne olayı olur ayın göremez ise güneşi?
Karanlık bir taş kalır geriye,
Her şeyinden farklı.
O ay artık bildiğin ay değildir,
Görmek istediğin gibi göremezsin.
Geceleri yol gösteremez,
Ya da uyurken camına yansıyamaz.
Ben aysam,güneşimsin işte,
Fakat kırgın adımlar kaldı geriye,
içimde kalanla, ışık saçıyorum,
Ve de artık saymadığım zamanı sayıyorum.
Kayıt Tarihi : 25.6.2020 01:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Eren Şentürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/25/gunes-365.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!