Güneş Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

[ ] Herşey bir alem bu fani dünyada,
Arz döner durur,Öyle yorulmadan,
Güneş desen hep oyun oynamakta,
Bir batar bir çıkar, karabatak gibi.

Bu güneş hemde,muzip ve şakacı,
Bir bak, karartma yapar, harp var gibi,
Bakarsın ışıklar, bayram var gibi,
Türlü oyunlar var, bukelemun gibi,

Kimi zaman'da denizleri yakar,
Bulutu kızılkkırmızıya boyar,
Orhan Velide göğü mavi boyardı,
Birde yırtılan denizi dikerdi,
O, denizi dikmez,O.V.Kanik gibi.

Şu bizim güneş var'ya çok kararsız,
Başı boş,durmadan,ernk değiştirir,
Günümüzdeki genç kızlar gibidir,
Kâh kırmızı kâh beyaz saç ,kar gibi.

Kâh uzaklaşır kâh yakina gelir,
Kâh yükselir göğe,kâh yere iner,
Dünyamiza,kâh sıcak, kâh soğuk verir,
Ağanın gönlünün,çektiği gibi.

Kışın saklanir köstebek misali,
Yazlar olur bır Ağustos böceği,
Denizi bile ısıtır ışınları,
Onunla kaimdir, yaşam vesselâm.

++++++