Güneş uzaklara gidiyor yine
Bir akşam üstü penceremde
Koşamıyorum, tutamıyorum
Takatimi büsbütün umutsuzluğa yatırıyorum
Karabasanlar çöküyor üstüme
Konuşamıyorum
Uzanabilsem, bağırabilsem
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla