Şu kararan bulutların ardından
Bana da birazcık ışık ver güneş.
Hoş sohbetli Yaren yoldaş yurdundan
Bana da birazcık ışık ver güneş.
Sadık dostlarımın güler yüzünden,
Kin, nefret olmayan tatlı sözünden,
Mevsimlerin en sıcağı yazından,
Bana da birazcık ışık ver güneş.
Isınsın buz tutan gönüllerimiz
Tatlı söz söylesin hep dillerimiz
Işığınla açar has güllerimiz,
Bana da birazcık ışık ver güneş.
Dünyamızı kara bulut sarmasın
Gül açan bahçemi dolu vurmasın,
Yağan karlar asla ümit kırmasın,
Bana da birazcık ışık ver güneş.
Azize çiftçi
Kayıt Tarihi : 19.3.2019 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir 1992 yılında bozuk giden havaların arasında güneşli bir günde yazıldı.
![Azize Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/19/gunes-334.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!