sessiz sedasız
batıyor işte
güneş
usul usul
kayıp gidiyor
dışa vurduğum
hüznüme
bir gül busesiyle
veda ediyor
suda dağılıveren
ebru misali
bir yokuşun tepesinden
iniyor gibi
uzaklara çok uzaklara
hayatı ısıtmaya
yeniden doğuyor
ötesini düşünmeden
onunla her yere gidebilirim
ah..kısa bir seyirlik anı
neler düşünmüyor ki
insan aklı
bir türlü varamadığım
yolculuğa
içime bakmaktan
korkmadan
çılgın bir heyelan gibi
uzaklara akmak
aldırmadan hiç
bir sevgili ardına
koşar gibi kaybolmak
istiyorum …
Mustafa kaya
10.02.2008 / Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 10.2.2008 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık.
saygılarımla kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (2)