Güneş Şiiri - Abbas Paksoy

Güneş
Sabahları doğuyor, güneş.
Göklere oluyor, parlak eş.
Gidiyor, karanlıktaki düş.
Aydınlanıyor, her yerimiz.

Güneş, geldikçe üstümüze,
Dokunuyor, iç tenimize.
Gidemiyoruz, dünümüze.
Kalkıyoruz, sabah erkenden.

Selam güneş, bol selam sana.
Birazda gel, bizlerden yana.
Işıkları vur, uyuyana.
Sabah oldu, uyansın artık.

Görünmez, uzayın dibi.
Senden, ilham alır, her Nebi.
Parlaksın, sen de Paksoy gibi.
Gitme güneş, kal buralarda.