Güneş Şiiri - Ali Ayhan

zaman uyuşuk bir şekilde akar
ruhum aşkla şekillenir
geri dönüşü olmayan gecelerde gözlerin
ayaklarım yorgunluğu kabullenir

evim dönüp baktığım bakıp gördüğüm
her köşesine düşlerimi sakladığım
kokum ile kokan beni hep bekleyen evim
güneşi görmeyen kavgaya hasret evim

sabah sızar bir su gibi kasabaya
kuşlar nefes alıp verir
güneş buradaki her şeyi yeni baştan şekillendirir
yüzüne çarpar yüzünde büyür
gözlerine konar gözlerinde kalır
seni daha da güzelleştirir
güneş ışıkları kuşların kanatlarına çarpar
parlatır kanatları
mavi göklere yumuşaklık öğretir
ellerine evimin sıcaklığını getirir
bakışlarına yeni doğmuş buğular ekler
aydınlatır seni ve aydınlanır
güneş gözlerinden başlar
doğuda da aynıdır batıda da
güneş gülümser gözlerinden

evim sonsuz suskunluklar yaratabildiğim
neyin nerede olduğunu bildiğim
bir yanım her yanım
özlemim ve vatanım

güneş sarıya boyar her kelimeyi
karanlığı bozar belirsizce
çocukların yollarına düşer
çekingenliklerini siler sessizce
güneş gözlerinden başlar

gözlerinden başlar güneş ve bitmez