Güneş Şiiri - Fatma Hilal Kavak

Evimin penceresinden doğan sabah güneşi.
Doğ,doğ bir daha doğ.Bebek neşesi.
Yüreğimi,evimi ısıtan evrenin meşalesi.
Sensiz nasıl aydınlanır? evimin her köşesi.

Sen olmasan çekilirmi? Bu Hoyrat kışın ayazı.
Kar soğuktur.Temsil etsede beyazı.
Bülbülün sana deyil,Güledir nazı.
Kim ne yapsın senin olmadığın baharı,yazı.

Sen doğmasan doğmak neye yarar?
Ne arap kızı,ne arap bacı camdan bakar.
Sensiz mikroplar her yerde cirit atar.
Bir an bulutlara saklansan içimi hüzün kaplar.

Bir yağmur sonrası ne kadar da güzelsin.
Ebem kuşağı başında,gelinlere benzersin.
Renk,renk duvağını,yıldızlarla bezersin.
İçimi aydınlatan nur ışığıma benzersin.