kurutma kaynağını,kesip damarlarından
bağrımdaki yangını,sulara atan güneş
kondur bülbülü güle,ereyim vuslatına
yanına gelemedim,uzağa kaçan güneş
büyüdüğüm mevsimde yaşat çocukluğumu
ürperen yüreğime korkular saçan güneş
solgun güller gibiyim hiç bahar yaşamadım
geceler boyu gökte menekşe açan güneş
giremedim koynuna ayazlarda yüreğim
üşüdüm yokluğundan sıcağı yakan güneş
saçlarımda kal gitme,ak düşür siyahıma
sağanak sağanak gel geceme doğan güneş
gönlümü de vur yere,kaşı gözü kırılsın
çıktıkca tepelere toprağa vuran güneş
seninle görüyorum kaybolma gözlerimden
uzadıkca yoluma dağlardan çıkan güneş
perdeleri dolaşıp hicazî makamlardan
içimdeki ezgiyi sazlara çalan güneş
mart-2002
Abdullah ErcanKayıt Tarihi : 29.3.2009 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Ercan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/29/gunes-158.jpg)
Kutlarım.
Beğeni ve yorumunuz için teşekkür ediyorum Hocam.
Efendim çok teşekkür ediyorum. Mukabelen saygılarımla.
Teşekkür ediyorum...
TÜM YORUMLAR (11)