Günebakanlar Şiiri - Gülşen Mavi

sükutumun nabzında dinle,
bak neler biriktiriyor sana
yalnız günebakanlar şahit,
inan, yalansız doğa
döndükçe adın,
dilim keskin bir bıçak bana
sözde değil ki herşey
gel gör halimden anla

mayısı beklerken kapında,
gözlerim eylüle döndü
hasat vakti oturmuşken aşkla,
çorak ellerde çürüttün mahsulü
iki kelama bakarken vuslat,
kalınlaştırdın dudağıma lâl mührü

âh ki ne âhlar sarılı kucağımda,
darağacına yollanmış ümitleri
kundak yüzü görmeden, kefenli gözümün bebeği
nasıl bekledim, nasıl öldüm hiç görmedin ya,
günebakanları yakasım var şimdi