Günebakan küsünce güneşine
Hüzün bulutları düşer taç yapraklar üstüne.
Eser yaz başında hazan yelleri
Başlar filizkıran fırtınası çiçekte.
Ne dal kalır ne tomurcuk.
Ağlar bir güzel çocuk sessizce
Yüreğin kuytusunda.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
