Günebakan Küsünce Güneşine

Günebakan küsünce güneşine
Hüzün bulutları düşer taç yapraklar üstüne.
Eser yaz başında hazan yelleri
Başlar filizkıran fırtınası çiçekte.
Ne dal kalır ne tomurcuk.
Ağlar bir güzel çocuk sessizce
Yüreğin kuytusunda.
Yankılanır dağlarda mutsuzluğun bet sesi
Zamansız ayrılığın suya düşer gölgesi
Yıkılır bir fiskeyle
Hassas gönül perdesi.
Özlem taşır kuşlar kanatlarında
Bilinmez diyarlara.
Sebebidir yaşanan bunca gamın efkarın.
Tutunamaz güneşsiz dallarına baharın.