Boşluğun ortasındayım ve buğulu bir sabahın ayazında.
Yalnızlığın en karanlık renginde ve sessizliğinde.
Elimi bir günebakan çiçeğine uzatıyorum
Daha çok taze ve nazik üzerinde geceden kalmış bir kaç çiğ tanesi
birlikte güneşe doğru yol almak geliyor içimden sonsuza dek ışık kovalamak.
Teklifimi sunuyorum O da siyahlardan bezmiş hikayesini bana anlatıyor dinliyorum
Hikayesi mor ve zaman zaman kırmızıya çalıyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta