Günebakan çiçekleriyle bezeliydi geçtiğim tarla,
ve sen çok uzaklardaydın...
yürüyordun vakur, sade...
bir adım önümdeydin dokunmak için
ve bin adım önde benim olmak için...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta