Günebakan çiçekleriyle bezeliydi geçtiğim tarla,
ve sen çok uzaklardaydın...
yürüyordun vakur, sade...
bir adım önümdeydin dokunmak için
ve bin adım önde benim olmak için...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
